Vroeger, toen ik en mijn zussen jong waren, waren we thuis altijd veel in de weer. Mijn ouders hebben een groot huis, dus er was altijd werk. Kachelhout opruimen, gras maaien, in de tuin werken en onze ouders helpen met diverse klusjes.
Op zaterdag naar sportclubs deden wij dus niet, hier vroegen we ook niet om, beweging was niet het probleem Dit deden we genoeg in en om het huis. Achter de computer of tv was eigenlijk alleen voor de avonden, lekker warm voor de kachel en het liefst met een bordje friet op schoot!
Sporten heeft bij ons dus nooit een duidelijke plek gehad. Ondanks dat wij niets tekort gekomen zijn, merk ik nu dat dit misschien eraan meewerkt dat sporten niet in mijn systeem zit. Toch gaat ook dit “knopje” steeds meer om! Langzaam maar zeker kan ik mijn oude gedrag een beetje op de achtergrond plaatsen. Graag neem ik jullie mee in mijn verhaal.
"Ook in de regen wandelde ik gewoon door, want ja... wie een doel heeft.."
5 Januari 2015, ik ging weer aan het werk na mijn zwangerschapsverlof. Mijn voornemen (niet voor het nieuwe jaar) was; een gezonder leven en dus ook een gezonder lijf! Wat hoort daar ook bij…? Bewegen! Al diverse malen had ik mezelf aangemeld voor de sportschool en steeds ging ik wel, een paar weken, een paar maanden, maar daarna hield het snel op. Daarom had ik besloten dit nu niet te gaan doen. Ik ging lopen, laagdrempelig, goedkoop en “snel”. De training begint als je de deur uitstapt en als je weer binnenstapt is deze klaar. Easy Peasy!
Mijn gewicht was op dit moment 117kg. Omdat ik bang was voor blessures ben ik heel rustig begonnen en uiteindelijk ben ik hier heel blij om geweest! Mijn 1e ronde was 3.6 km en ben ik gaan “snel” wandelen. Voordat de 1e km om was, voelde ik mijn benen verzuren en had ik het echt al zwaar… Na een paar minuten doorzetten nam het weer af en kon ik weer door!
Met iedere wandeling ging het beter, maar ook moest ik mezelf enorm motiveren om bij iedere wandeling weer naar buiten te gaan, de kou in, zelfs soms de regen in… want ja… wie een doel heeft. Eigenlijk vond ik het sporten ook helemaal niet erg, even een momentje voor mezelf, helemaal niemand om me heen, mijn muts op en gaan! Maar ik moest dit wel steeds weer tegen mijzelf zeggen.
Ik ben in de winter begonnen met lopen, hierin vond ik het voordeel dat ik mezelf helemaal in kon pakken. Een dik vest, muts, sjaal etc. Niet alleen omdat het lekker warm was, maar ook omdat ik niet wilde dat mensen mij herkende. Ondanks dat ik in een klein dorp woon werd ook ik “nageroepen”. Gelukkig niet uitgescholden maar er werden wel duidelijk opmerkingen naar me gemaakt, werd ik nagelachen en hoorde ik gepraat over me. Want het is natuurlijk heel grappig om iemand te zien knokken voor zijn/haar gezondheid! NOT! Maar weet je…? Wie het laatst lacht, lacht het hardste toch? Dat dacht ik ook!!
Na een dik half jaar “snel” wandelen (ondertussen had ik de afstand verhoogd naar ongeveer 5km) voelde ik dat het heel veel beter ging! Ik had het gevoel dat ik eigenlijk gemakkelijk meer aan kon. Daarom ben ik naar een goede sportzaak gegaan, heb ik een analyse laten maken van de manier waarop ik loop en heb ik me de juiste schoenen laten aanmeten. Toen ik deze in de pocket had ben ik heel langzaam begonnen met het daadwerkelijke hardlopen. 1 minuut lopen, daarna 3 minuten wandelen en dit herhalen. Uiteindelijk had ik aan het eind van een training misschien 5 minuten hard gelopen, maar ik deed het wel! Via een hartslagmeter hield ik mijn hartslag in de gaten, want ik had gelezen dat ook vooral voor het opbouwen van je conditie dit enorm belangrijk is. Daarnaast wilde ik geen risico lopen op blessures of een verkeerde opbouw. Rust en tijd bleken bij mij een goede combinatie om mijn eetgewoontes te veranderen. Ik dacht dat dit misschien met sport ook wel een goede match zou zijn.
Mijn hoofddoel bereikt: een fitter lijf en meegedaan aan de color run.
Een jaar nadat ik begonnen ben met hardlopen heb ik samen met mijn man (die intussen ook was gaan hardlopen) meegedaan aan de color run! Een hele mijlpaal en een bevestiging van mijn inzet… Ik was echt fitter! Behalve slanker, ook fitter! Dat was mijn hoofddoel welk dus eindelijk zijn vruchten afwierp. De trap oprennen om nog even snel iets van boven te pakken, lekker dansen met de kinderen in de woonkamer en gewoon de dagelijkse dingen gingen allemaal gemakkelijker. Heerlijk!
Ondertussen loop ik 2 a 3x per week zo een 7km (aan 1 stuk!) en weet je, eigenlijk gaat dat best goed! Ja, regelmatig heb ik geen zin, maar ondertussen weet ik dat als ik eenmaal aan het lopen ben ik dit helemaal niet erg vind! Dat ik het moment voor mezelf wel lekker vind en omdat het steeds gemakkelijker gaat ik nog steeds enthousiaster wordt.
Mijn uiteindelijke doel? Blijft hetzelfde, een fitte mama zijn voor onze stoere boys, hun voorbeeld zijn als het gaat om een gezond en gelukkig leven. En ja, sport hoort hierbij. Dit wil ik ze ook meegeven en betrek ze hier ook graag in. Miss Sporty? Nee, nog steeds niet en dit hoeft ook niet, maar ik doe het wel met plezier!
Tekst Eva Straten
Eva Straten is in 2 jaar tijd 30 kilo afgevallen. Hoe ze dit gedaan heeft lees je op haar website www.knopjeom.nl en facebookpagina www.facebook.nl/knopjeom